a. Monitör
Monitör, bilgisayar içerisindeki bilgilerin kullanıcıya aktarılması amacıyla kullanılır.
1. Monitör çeşitleri
Monitörler yapılarına göre CRT (Cathode Ray Tube), LCD (Liquid Crystal Display), plazma ve LED olmak üzere 4’e ayrılır. Bilgisayar monitörlerinde genellikle CRT ve LCD ekranlar kullanılırken Plazma ve LED ekranlar daha çok televizyon ekranı olarak kullanılmaktadır. Ancak özellikle yeni üretilen laptop modellerinde LED ekranlar da kullanılmaktadır.
2. Ekranların birbiri ile karşılaştırması:
LCD ekranların CRT ekranlara göre avantajlarını Şu Şekilde sıralayabiliriz:
CRT ekranlara göre daha parlak ve yüksek çözünürlükte görüntü sunar.
LCD ekranlarda ekranın nokta aralıklarını göremezsiniz.
LCD televizyonlar göz yormazlar, aksine odaklama sorunu olmadığından daha keskin ve net görüntü sunarlar.
Plazma ekranların avantajlarını Şu Şekilde sıralayabiliriz:
Sınırsız izleme açısı vardır. Yan açılardan dahi mükemmel netlikte izleme imkânı sunar.
LCD ve LED ekranlarda olmayan, gerçek kontrast oranına sahiptir.
LCD ve LED ekranlardan daha fazla renk sayısına sahiptir.
Hareketli sahnelerde anlık resim yenileme ve tepki süresiyle LED ve LCD Tv’lerden 1000 kat daha hızlıdır.
Ortam ıŞığında ve güneŞli havalarda LCD ve Led TV’lerden çok dahi iyi görüntü verirler.
600 Hz’e varan görüntü yenileme hızına sahiptir (Led ve Lcd TV’lerde maksimum yapay olarak 200 Hz’dir.).
Tepki süresi 0,001 (Led ve Lcd TV’lerden 1000 kat daha hızlı görüntü oluŞturma)dir. Bu nedenle hareketli görüntülerde asla bulanıklaŞma olmaz. Bilgisayar oyunu meraklıları için en iyi seçim plazma TV’lerdir.
Parlaklık plazma ekranlarda 1.500 cd/m² iken Led ve Lcd Tv’lerde 500 cd/m² civarındadır.
LED ekranların avantajlarını Şu Şekilde sıralayabiliriz:
LED kullanımının ilk büyük avantajı, gelen görüntü bilgisinde siyah olan bölgelere ıŞık sağlayan LED’lerin kapatılarak tam siyah görüntü elde etmek için önemli bir baŞarı elde edilmesidir.
LED ekranların ikinci büyük avantajı gösterilen renk miktarındaki artıŞtır.
LED ekranların üçüncü önemli avantajı ise enerji tasarrufu konusundaki baŞarısıdır.
Ekrana yansıtılacak olan görüntüde siyah bölgelere ait LED’ler kapatılarak çok yüksek kontrast oranlarına ulaŞılabilir.
Standart bir LCD ekranda 1:10.000 ile 1:50.000 arasında kontrast oranları elde edilirken bir LED ekranda 1:2.000.000 ile 1:5.000.000 arasında kontrast elde edilebilir.
 |
| Tablo: LCD, plazma ve LED ekran tiplerinin karŞılaŞtırması |
2. Monitör Bağlantıları
 |
| 2. Monitör Bağlantıları |
2.1.3. Monitörlerle İlgili Temel Kavramlar
Çözünürlük
Ekranların çıktıları (resim, video, program ara yüzü…) gösterirken kullanacağı nokta sayısını gösterir.
Ekran boyutu
Ekranın köşegen uzunluğunu (bir köŞesinden diğer köŞesine olan uzaklığını) gösterir.
İki piksel arası uzaklık (dot pitch) Ekranda iki piksel arası en yakın uzaklığı belirler.
En/boy oranı (aspect ratio) Ekranın en ve boy oranlarını gösterir.
Ekran tazeleme oranı (refresh rate)
Ekranın baştan aŞağıya saniyede taranma sayısını gösterir. Ekran tazeleme oranı hertz türünden ifade edilir. Örneğin 70 hertz değeri, ekranın saniyede 70 defa tarandığını ya da diğer bir ifade ile ekrandaki görüntünün saniyede 70 defa tekrarlandığını belirtir.
Ölü pikseller
Ölü pikseller görüntü değiŞtiği hâlde rengi değiŞmeyen ekran üstündeki noktalardır
Tepki süresi
Bir pikselin istenen rengi alması için geçen süre onun tepki süresidir.
Görüş açısı
Ekrana belirli bir açıdan bakıldığında oluşan renk kaybıdır.
2. Projeksiyon Cihazları
Bilgisayar veya televizyon ekranındaki görüntüyü daha da büyüterek perdeye ya da duvara yansıtan görüntü cihazlarıdır. Projeksiyon cihazları LCD, LED ve DLP diye üç farklı yapıya sahiptir
Projeksiyon Cihazı ile İlgili Temel Kavramlar
Çözünürlük
Lamba (ampul) ömrü
Parlaklık (ışık Şiddeti)
İŞLETİM SİSTEMLERİ KURULUMU POST (İLK AÇILIŞ)
a. BIOS
1. BIOS’un İşlevi
Bilgisayarın açılış sırasında yapması gereken tüm komutlar ve donanımsal olarak yapılması gereken tüm iŞlemleri denetleyen ve ayarlamaları üzerinden yapan bir parçadır.
2. Post’un Çalışması
Güç düğmesine basıldıktan sonra BIOS’un bilgisayarı sınadığı bir ekran karŞımıza gelir. Bu ekrana POST ekranı deriz. POST ekranında iŞlemcimizin hızı, bellek miktarı ve veri saklama
cihazları gibi bilgiler karŞımıza gelir. Tam bu esnada, ekranın altında Press DEL to Enter Setup (Setup Ekranına Girmek İçin DEL TuŞuna Basınız.) ifadesi belirir.
Setup ekranı ile BIOS üzerindeki ayarları değiştirebiliriz.
3. BIOS’ta Yapılan Değişiklikler
BIOS, ROM içerisinde bulunan bir yazılımdır.
BIOS’ta ayarları değiŞtirdiğimizde bu ayarlar CMOS denilen bir bellek çeŞidine kaydedilir. Bir pil ile CMOS sürekli beslenir ve kaydedilen ayarların burada sürekli kalması sağlanır.
Hata Mesajları
1. Sesli Hata Mesajları
Sesli hata mesajlarını sistem hoparlöründen duyarsak (Bazı istisnai durumlar hariç) karşılaşabileceğiniz sesli hata mesajlarının ne olduklarına bakalım. Hata Anlamı
2. Yazılı Hata Mesajları
BIOS ROM Checksum Error - System Halted:
BIOS çipindeki bir hatayı gösterir. Çipte fiziksel bir hata veya BIOS yazılımında bozukluk olabilir.
CMOS Battery Failed:
BIOS piliniz bitmiş veya bitmek üzere.
Memory Test Fail:
BIOS’taki bellek ayarlarınızda olabilecek bir problemden kaynaklanabildiği gibi bellek modüllerinizdeki kısmi arıza nedeniyle de ortaya çıkabilir..
Hard Disk(s) Fail:
Sisteminizde mevcut disk(ler)le BIOS’ta belirilmiş disk ayarları birbirini tutmuyor demektir.
KURULUM
a. İşletim Sistemi Sürümleri
Genellikle kişisel bilgisayarlarda kullanılan iŞletim sistemleri, lisanslı iŞletim sistemleri ve açık kaynak kodlu iŞletim sistemleri olarak ikiye ayrılır.
Microsoft firması tarafından günümüze kadar üretilmiŞ ve kullanıcıların lisans karŞılığında kullanabildikleri iŞletim sistemlerinin sürümleri Şu Şekildedir:
MS-DOS Windows 98 Windows XP
Windows 3.1 Windows ME Windows Vista
Windows 95 Windows 2000 Windows 7
Kaynak kodları herkese açık, dağıtımı serbest ve ücretsiz olan işletim sistemi türüdür. Günümüzde sıkça kullanılan açık kaynak kodlu iŞletim sistemleri Şunlardır;
LINUX SUN SOLARIS DEBIAN
PARDUS RED HAT UNIX
UBUNTU SUSE FREE-DOS
Kurulum Tipleri
Genel olarak işletim sistemlerinin 3 farklı kurulum Şekli vardır. Bunlar;
İlk kurma:
Bir işletim sisteminin ilk defa bilgisayarımıza kurulması durumudur.
Yükseltme:
Kullanılmakta olan bir iŞletim sisteminin üst versiyonlarından birisinin yüklenilmesi istenildiğinde gerçekleŞtirilen kurulum türüdür.
Çift açılma:
İki veya daha fazla işletim sisteminin aynı bilgisayara kurulması istenilen durumlarda gerçekleştirilen kurulum tipidir.
İlk Kurulum
Bir işletim sisteminin ilk defa bilgisayara kurulmasıdır. İlk kurulum üç adımda incelenir. Bunlar:
Bölümleme
Biçimlendirme
Kurulum adımları
GELİŞMİŞ ÖZELLİKLER
1. Sistem Geri Yükleme
Daha fazla koruma için “Sistem Geri Yükleme”yi e-postaların, resimlerin, belgelerin ve diğer kiŞisel dosyaların güvenliğini sağlamaya yardımcı olmak üzere tasarlanan son işletim sistemi sürümü yedekleme ile birlikte kullanabilmektedir.
2. Disk Birleştirme
Disk birleştirme bir birimdeki (örneğin, bir sabit disk veya depolama aygıtı) parçalanmıŞ verilerin birleŞtirilmesi işlemidir.
3. Kayıt Defteri
İşletim sisteminde bulunan; sistem donanımı, yüklü programlar, ayarlar ve bilgisayardaki tüm kullanıcı hesaplarının profilleri ile ilgili önemli bilgileri içeren bir veri tabanıdır. İşletim sistemi ile gelen kayıt defteri düzenleyicisi regedit.exe adlı hizmet programıdır.
AĞ TEMELLERİ
a. Ağ Topolojileri
Topoloji bilgisayarların birbirine nasıl bağlandıklarını tanımlayan genel bir terimdir.
1. Yol (Bus) Topolojisi
Bütün terminaller tek bir doğrusal kablo ile birbirlerine bağlanmışlardır. Burada hatta gönderilen sinyal tüm terminallere gider. Sinyal bir hedefe ulaşana ya da bir sonlandırıcıya
gelene kadar hatta dolaşır. Hattaki bilgi akışı çift yönlüdür. Kaynak istasyon bilgiyi hatta bırakır. Bilgi her iki yönde ilerleyerek hatta yayılır. Ancak bu topolojide birden fazla istasyonun bilgi göndermesi durumunda ağ trafiğinde aksamalar meydana gelir. Bunu önlemek için hat paylaşımını düzenleyen ağ protokolleri kullanılmalıdır.
Bus topolojisi kullanılarak kurulan ağlarda koaksiyel kablo kullanılır, ağdaki her istasyona ise T-konnektör takılır. Bus topolojisinde verileri sonlandırmak için mutlaka kablonun iki ucuna sonlandırıcı (terminatör) adı verilen ağı sonlandıran parçalar takılmalıdır
2. Yıldız (Star)
Topolojisi En yaygın kullanılan topoloji tipidir. Bu topolojisinde her bilgisayar ağ iletişiminin gerçekleşmesi için merkezi birim (switch, hub, vs ) dediğimiz cihazlara bağlanır. Hatta gönderilen sinyal önce merkezi birime ulaşır, buradan hedefe yönlendirilir.
3. Ağaç (Tree) Topolojisi
Genellikle yıldız topolojisindeki ağları birbirine bağlamak için kullanılır. Böylece ağlar büyütülebilir. Bir ağacın dalları farklı topolojilerdeki ağları temsil eder, ağacın gövdesi ile de bunlar birbirie bağlanabilir.
4. Halka (Ring) Topolojisi
Mantıksal olarak bir daire şeklinde tüm düğümlerin birbirine bağlandığı topoloji çeşididir. Hatta gönderilen sinyal hedefe ulaşıncaya kadar tüm terminallere uğrar. Düğümlerden herhangi birindeki hatanın ya da kablodaki bir sorunun tüm sistemi etkilemesi bu topolojinin en önemli dezavantajıdır.
Ağ Çeşitleri
Yapılarına Göre Ağ Çeşitleri
1. Yerel Alan Ağları (LAN)
Belli sayıdaki bilgisayarın belirli bir alanda oluşturdukları ağ çeşididir. Yerel alan ağları (local area network) bilgisayarlar, ağ arabirim kartları, ağ kabloları, ağ trafik kontrol cihazları ve diğer çevresel cihazlardan oluşmuştur.
2. Geniş Alan Ağları (WAN)
Ağdaki kullanıcı sayısının artması ve ağın alan bakımından genişlemesi sonucunda ortaya çıkan ağ tipine geniş alan ağı (wide area network) denilmektedir.
3. Özel Sanal Ağlar (VPN)
Özel sanal ağlar ile internet gibi halka açık ağlar üzerinden güvenli bir şekilde kullanıcıların kendi kurum kaynaklarına erişmeleri sağlanmaktadır. Özel sanal ağ (virtual private network) ağlara güvenli bir şekilde uzaktan erişimde kullanılan bir teknolojidir.
Ağ Cihazları
1. Ağ Arabirim Kartı
Bilgisayarların ve diğer cihazların bir ağa bağlanmasını sağlayan donanımlara ağ arabirim kartı (NIC- network interface kart) denir.
2. Anahtar / Dağıtıcı
Anahtar (Switch) ağ sistemlerinde, ağ içindeki aygıtların ortak kullanım veya paylaşım için birbirine bağlanmasını sağlayan ve diğer bilgisayarlardan gelen verileri filtreleyerek sadece ilgili bilgisayara gönderen cihazdır.
3. Yönlendirici
Yönlendirici (router) temel olarak yönlendirme görevi yapar. LAN-LAN ya da LANWAN arasında bağlantı kurmak amacıyla kullanılır.
4. Modem
Bilgisayarınızın telefon hatlarını kullanarak iletişim kurmasını sağlar.
5. Erişim Noktası
Erişim noktası (access point) kablolu bir internet ağına kablosuz erişim sağlar. Erişim noktası, hub’a, anahtara veya kablolu yönlendiriciye takılır ve kablosuz iletişim sinyalleri gönderir. Bu, bilgisayarların ve aygıtların kablolu ağa kablosuz olarak bağlanmasını sağlar.
6. Tekrarlayıcı
Çeşitli sebeplerle zayıflamış olan sinyali kuvvetlendirerek ağa geri gönderen aktif ağ cihazıdır.
Ağ Oluşturma Modelleri
1. OSI Modeli
OSI modelinde 7 katmanlı bir yapı kullanılmıştır. Bu model ile katmanların işlevlerinin öğrenilmesi ve öğretilmesi kolaylaşmış, farklı donanım ve yazılım ürünlerinin birbirleriyle uyumlu çalışması sağlanmış, katmanlar arası iş birliği, görev paylaşımı, problem çözümü gibi kolaylıklar gelmiştir. OSI başvuru modelinde her bir katmana atanan görevler şöyledir:
Uygulama katmanı (application layer)
Kullanıcıya en yakın, en üstteki katmandır. Kullanıcının yazılımlar yardımıyla çalıştığı katmandır.
Sunuş katmanı (presentation layer)
Uygulama katmanından gelen bilgileri anlaşılan ortak bir dile, ortak bir formata çevirir.
Oturum katmanı (session layer)
Haberleşecek bilgisayarların “Oturum” adı verilen özel bir bağlantı kurmalarını sağlayan katmandır.
Ulaşım katmanı (transport layer)
Bu katman nakil edilecek verinin bozulmadan güvenli bir şekilde hedefe ulaştırılmasını sağlar.
Ağ katmanı (network layer)
Veri paketlerinin yönlendirildiği, fiziksel adreslerin işlendiği, trafik kontrolünün yapıldığı katmandır. Yönlendiriciler bu katmanda çalışır.
Veri bağı katmanı (data link layer)
İletilen ve alınan veri paketlerinin doğru bir şekilde inşa edilip edilmediğini kontrol eder.
Fiziksel katman (physical layer)
Fiziksel katman verinin kablo üzerinde alacağı fiziksel yapıyı tanımlar
2. TCP/IP Modeli
İnternetin tarihsel ve teknik standartları TCP/IP referans modelidir. TCP/IP (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) modeli OSI standartlarına uygun düzenlenmiş 4 katmandan oluşmaktadır.
Uygulama katmanı (application layer)
OSI modelindeki üst katmanlardan Uygulama, Sunuş ve Oturum katmanlarının birleşiminden oluşan TCP / IP katmanıdır.
İletim katmanı (transport layer)
Bilginin güvenli aktarımı, bilgi iletimdeki servis kalitesi ayarları, aktarım sonrasında bilgiye ait hata doğrulaması gibi işlemler bu katmanda yapılır.
İnternet katmanı (internet layer)
Veri paketlerinin yönlendirilmesi ve hedefine gönderilmesinden bu katman sorumludur. Bu katmanda 3 alt protokol çalışır. IP ( internet protocol ), ARP ( adress resolution protocol ), ICMP ( internet control message protocol )
Ağ giriş katmanı ( network access layer)
OSI modelindeki veri bağı ve fiziksel katmanlarının birleşiminden oluşur. Fiziksel donanımın ( Ağ arabirim kartı, kablolar ) yer aldığı katmandır.
KABLOLAMA
Kablo Standartları
Ağ yapısına göre farklı özelliklerde kullanılabilecek birçok çeşit kablo standardı vardır. Bu standartları şöyle sıralayabiliriz:
Koaksiyel (coaxial)
Koaksiyel kablo elektromanyetik kirliliğin yoğun olduğu ortamlarda düşük güçte sinyalleri iletmek için geliştirilmiş bir kablodur. Ses ve video iletiminde kullanılır.
UTP (unshielded twisted – pair / koruyucusuz dolanmış çift)
UTP birbirine dolanmış çiftler hâlinde ve en dışta da plastik bir koruma olmak üzere üretilir. Kablonun içinde kablonun dayanıklılığını arttırmak ve gerektiğinde dıştaki plastik kılıfı kolayca sıyırmak için naylon bir ip bulunur. Günümüzde en yaygın olarak kullanılan kablo standardıdır. Tel çiftlerinin birbirine dolanmış olmaları hem kendi aralarında hem de dış ortamdan oluşabilecek sinyal bozulmalarının önüne geçmek için alınmış bir tedbirdir.
STP (shielded twisted – pair / koruyuculu dolanmış çift)
Bu tip kabloda dolanmış tel çiftleri koaksiyel kabloda olduğu gibi metal bir zırh ile kaplıdır. En dıştaki metal zırhın elektromanyetik alanlardan geçerken kablo içindeki sinyalin bozulmasına mani olması beklenir. Ancak STP ilk dönemde pahalı olmasıyla yaygınlaşamamıştır.
Fiber optik
Fiber optik kablolar verileri ışık hızıyla ileten ileri teknoloji iletim ortamlarıdır. Fiber optik kablolar yüksek veri iletimi için uygun kablolardır.
Kablo hazırlama işlemi
Ağ (network) için kablo hazırlarken öncelikle dikkat etmeniz gereken şey kullanacağınız kablo standardıdır. Cat5 kablolar için genel olarak kullanılan iki standart vardır: 586-A ve 586-B. Bu standartlar kullanılan kablonun üzerinde yazmaktadır.
1-Yeşil-Beyaz
2-Yeşil
3-Turuncu-Beyaz
4-Mavi
5-Mavi-Beyaz
6-Turuncu
7-Kahverengi-Beyaz
8-Kahverengi
1-Turuncu-Beyaz
2-Turuncu
3-Yeşil-Beyaz
4-Mavi
5-Mavi-Beyaz
6-Yeşil
7-Kahverengi-Beyaz
8-Kahverengi
Bilgisayarlar ‘hub’ ya da ‘swich’ gibi merkezi birim kullanarak birbirine bağlanacak ise kabloların aynı standarda göre bağlanması gerekmektedir (düz bağlantı) . Yani kablonun her iki ucunun da kablonun üzerindeki standarda göre ya 586-A ya da 586-B’ye göre bağlanması gerekmektedir (568A 568A ya da 568B 568B)
. İki bilgisayarı birbirine bağlamak için kabloların farklı standarda göre yapılması gerekmektedir (çapraz bağlantılı) . Bunun için de kablonun bir ucunu 586-A’ya göre bir ucunu da 586-B’ye göre bağlanması gerekmektedir (568A 568B ya da 568B 568A)
İşletim sisteminde ağ ayarları
Günümüzde en yaygın yerel alan ağları ‘Ethernet’ ağlarıdır. Yerel alan ağlarının ayarları kullanılan işletim sitemine göre farklılıklar gösterebilmektedir.
Bu modülde günümüzde en çok kullanılan işletim sisteminde bir bilgisayarın ağa bağlanması için gerekli olan ayarlamalar yapılacaktır.
Öncelikle bilgisayarda ‘Denetim Masası – Ağ ve Paylaşım Merkezi’ açılır. Açılan pencerede sol kısımda bulunan ‘Bağdaştırıcı ayarlarını değiştirin’ bağlantısı tıklanarak ‘Ağ’ bağlantılarımızın bulunduğu ekran açılır.
Ağ bağlantıları açıldıktan sonra yapılandırmak istediğimiz ağ bağlantısı sağ tıklanır ve ‘Özellikler’ komutu verilir.
Bu bölümde Ağ bağlantımızı yapılandırabiliriz. ‘Yükle’ butonu ile ağ bağlantımıza çeşitli ögeler ekleyebiliriz. ‘Kaldır’ butonu ile de eklediğimiz ögeyi kaldırabiliriz.
Bu ekranda TCP/IP iletişim kuralının özelliklerine de erişebilirsiniz. Bunun için TCP/IPv4 (internet protokolü sürüm 4) seçilip ‘Özellikler’ butonuna tıklamanız gerekmektedir.
Bu ekranda IP adresi, alt ağ maskesi, varsayılan ağ geçidi ve DNS ayarları yapılabilmektedir. Ayrıca ‘Gelişmiş’ butonu ile gelişmiş ağ ayarlarını yapılandırmanız da mümkündür.
TCP/IP
1. İnternet Adresleri
Internette her bilgisayarın bir IP (ınternet protokol) adresi vardır. Bir bilgisayarın IP adresi varsa internet üzerindeki tüm bilgisayarlar bu adresi kolayca bulabilir. Yani bir sitenin IP adresini biliyorsanız, web tarayıcınıza bu adresi yazarak da o siteye bağlanabilirsiniz. Ancak bu rakamları akılda tutmak zor olduğundan her bir IP adresine karşılık gelen alan adları verilmiştir.
IP Adresleme İnternete bağlı her sistemin kendisine ait özel bir adresi vardır. Bunlar IP (internet protokol) adresi olarak adlandırılır ve bilgisayarlar arasında iletişim yapılırken veri paketlerinin adreslenmesinde kullanılır. Tipik bir IP adresi noktalarla ayrılan dört rakamdan oluşur; örneğin, 192.168.2.1. Bu adres 32 bitlik bir sayıdır dolaysıyla ağ üzerine 2 32 tane, yani yaklaşık 4 milyar tane bilgisayar bağlanabilir.
Adresi oluşturan 32 bit kolayca okunması için 8 bitlik dört gruba ayrılmıştır. Bu gruplara ‘oktet’ denilir. Bilgisayarların IP numarası 4 tane oktetten ve her bir oktet de 8 tane bitten oluşur.
Örnek olarak;
10000011011010110000000100001100
(Bilindiği gibi bilgisayar verileri 1 ve 0’lardan oluşur.)
Görüldüğü gibi okumak çok zor. İşte bu yüzden her oktet onluk düzene çevrilip arasına nokta konulur (10000011.01101011.00000001.00001100 ) .
İkilik sistemin onluk sisteme çevrilmesi
Yukarıdaki örnek için düşünürsek;
1.oktet: 10000011
2.oktet: 01101011
3.oktet: 00000001
4.oktet: 00001100
1. oktet aşağıdaki gibi yazılır. Basamakların alt kısmına ikinin katları sırasıyla artırılarak son basamağa kadar yazılır.
İkinin katları yazıldıktan sonra sırasıyla basamak sayısı ile karşısında bulunan ikinin katı çarpılarak toplanır.
(20 x 1 ) + (21 x 1 ) + (22 x 0 ) + (23 x 0 ) + (24 x 0 ) + (25 x 0 ) + (26 x 0 ) + (27 x 1 ) =
1+2+0+0+0+0+0+128=131
Bulunan bu sayı (131) IP adresimizin ilk kısmıdır. Diğer oktetler için de aynı işlemler yapılarak IP adresimizin diğer kısımları da bulunur.
Tüm hesaplamaları yaptığımız zaman IP adresiniz = 131.107.1.12 şeklinde olur.
DHCP
DHCP ( dynamic host configuration protocol / dinamik istemci ayarlama protokolü), bir TCP/IP ağındaki makinelere IP adresi, ağ geçidi veya DNS sunucusu gibi ayarların otomatik olarak yapılması için kullanılır.
DHCP ‘nin avantajları;
DHCP kullanılarak ağımızda IP çakışmasını engellemiş olursunuz.
DHCP’nin kullanıldığı ağlarda, otomatik olarak alınan IP adresi, ağ geçidi ve DNS sunucusu gibi ayarlar her yeni ağa bağlandığınız zaman güncellenir ve elle işlem yaparak zaman kaybetmeniz engellenir.
IP Adres Sınıfları
Ağ üzerinde iletişimde bulunan her sistemin bir IP adresi olması gerekir. IP adresleri sistemlerin ağ üzerindeki kimlikleridir.
IP adresi 32 bitlik bir sayı dizisidir ve 4 oktetten oluşur (Örneğin; 192.168.2.66). IP adresleri ilk oktetlerine bakılarak sınıflandırılır. IP adresleri 5 sınıfa ayrılır;
A sınıfı adresler:
IBMNET, MILNET gibi büyük ağlar bu ağ sınıfını kullanır. İlk oktet 0 ile 127 arasındadır. İlk oktet ağ numarasını belirtir (toplam 126 tane) Geri kalan 3 oktet ise bilgisayar numarasıdır. Örnek olarak 122.113.45.67 IP sini ele alacak olursak bu IP, 122 numaralı A sınıfı ağ içerisindeki 113.45.67 nu.lı bilgisayarı belirtir. 127.0.0.1 IP’ si A sınıfı IP olmasına karşın yerel localhost IP’ si olarak kullanıldığı için ağ adreslemede kullanılmaz.
B sınıfı adresler:
Okul ve hastane ağlarında genelde bu IP sınıfı kullanır. İlk oktet 128 ile 191 arasında değişir. İlk iki oktet ağ numarasını (toplam 16.384) geri kalan iki oktet de bilgisayar numarasını belirler. Örnek olarak 190.104.149.4 IP’sini inceleyecek olursak bu IP, 190.104 numaralı B sınıfı ağ içerisindeki 149.4 nu.lı bilgisayarı belirtir.
C sınıfı adresler:
En çok kullanılan ağ sınıfıdır. İlk oktet 192 ile 223 arasında değişir. İlk üç oktet ağ numarasını son oktet ise bilgisayar numarasını verir. Örnek olarak 212.50.32.9 IP’sini inceleyecek olursak bu IP, 212.50.32 numaralı C sınıfı içerisindeki 9 nu.lı bilgisayarı belirtir.
D sınıfı adresler:
İlk okteti 224-239 arası olan IP sınıfıdır. Özel kullanım için ayrılmıştır.
E sınıfı adresler:
İlk okteti 240-255 arası olan IP sınıfıdır. Bilimsel araştırmalar için ayrılmıştır, internette kullanılmayan IP sınıfıdır..
Ekran tazeleme oranı (refresh rate)
Ekranın baştan aŞağıya saniyede taranma sayısını gösterir. Ekran tazeleme oranı hertz türünden ifade edilir. Örneğin 70 hertz değeri, ekranın saniyede 70 defa tarandığını ya da diğer bir ifade ile ekrandaki görüntünün saniyede 70 defa tekrarlandığını belirtir.
Ölü pikseller
Ölü pikseller görüntü değiŞtiği hâlde rengi değiŞmeyen ekran üstündeki noktalardır
Tepki süresi
Bir pikselin istenen rengi alması için geçen süre onun tepki süresidir.
Görüş açısı
Ekrana belirli bir açıdan bakıldığında oluşan renk kaybıdır.
2. Projeksiyon Cihazları
Bilgisayar veya televizyon ekranındaki görüntüyü daha da büyüterek perdeye ya da duvara yansıtan görüntü cihazlarıdır. Projeksiyon cihazları LCD, LED ve DLP diye üç farklı yapıya sahiptir
Projeksiyon Cihazı ile İlgili Temel Kavramlar
Çözünürlük
Lamba (ampul) ömrü
Parlaklık (ışık Şiddeti)
İŞLETİM SİSTEMLERİ KURULUMU POST (İLK AÇILIŞ)
a. BIOS
1. BIOS’un İşlevi
Bilgisayarın açılış sırasında yapması gereken tüm komutlar ve donanımsal olarak yapılması gereken tüm iŞlemleri denetleyen ve ayarlamaları üzerinden yapan bir parçadır.
2. Post’un Çalışması
Güç düğmesine basıldıktan sonra BIOS’un bilgisayarı sınadığı bir ekran karŞımıza gelir. Bu ekrana POST ekranı deriz. POST ekranında iŞlemcimizin hızı, bellek miktarı ve veri saklama
cihazları gibi bilgiler karŞımıza gelir. Tam bu esnada, ekranın altında Press DEL to Enter Setup (Setup Ekranına Girmek İçin DEL TuŞuna Basınız.) ifadesi belirir.
Setup ekranı ile BIOS üzerindeki ayarları değiştirebiliriz.
3. BIOS’ta Yapılan Değişiklikler
BIOS, ROM içerisinde bulunan bir yazılımdır.
BIOS’ta ayarları değiŞtirdiğimizde bu ayarlar CMOS denilen bir bellek çeŞidine kaydedilir. Bir pil ile CMOS sürekli beslenir ve kaydedilen ayarların burada sürekli kalması sağlanır.
Hata Mesajları
1. Sesli Hata Mesajları
Sesli hata mesajlarını sistem hoparlöründen duyarsak (Bazı istisnai durumlar hariç) karşılaşabileceğiniz sesli hata mesajlarının ne olduklarına bakalım. Hata Anlamı
 |
BIOS ROM Checksum Error - System Halted:
BIOS çipindeki bir hatayı gösterir. Çipte fiziksel bir hata veya BIOS yazılımında bozukluk olabilir.
CMOS Battery Failed:
BIOS piliniz bitmiş veya bitmek üzere.
Memory Test Fail:
BIOS’taki bellek ayarlarınızda olabilecek bir problemden kaynaklanabildiği gibi bellek modüllerinizdeki kısmi arıza nedeniyle de ortaya çıkabilir..
Hard Disk(s) Fail:
Sisteminizde mevcut disk(ler)le BIOS’ta belirilmiş disk ayarları birbirini tutmuyor demektir.
KURULUM
a. İşletim Sistemi Sürümleri
Genellikle kişisel bilgisayarlarda kullanılan iŞletim sistemleri, lisanslı iŞletim sistemleri ve açık kaynak kodlu iŞletim sistemleri olarak ikiye ayrılır.
Microsoft firması tarafından günümüze kadar üretilmiŞ ve kullanıcıların lisans karŞılığında kullanabildikleri iŞletim sistemlerinin sürümleri Şu Şekildedir:
MS-DOS Windows 98 Windows XP
Windows 3.1 Windows ME Windows Vista
Windows 95 Windows 2000 Windows 7
Kaynak kodları herkese açık, dağıtımı serbest ve ücretsiz olan işletim sistemi türüdür. Günümüzde sıkça kullanılan açık kaynak kodlu iŞletim sistemleri Şunlardır;
LINUX SUN SOLARIS DEBIAN
PARDUS RED HAT UNIX
UBUNTU SUSE FREE-DOS
Kurulum Tipleri
Genel olarak işletim sistemlerinin 3 farklı kurulum Şekli vardır. Bunlar;
İlk kurma:
Bir işletim sisteminin ilk defa bilgisayarımıza kurulması durumudur.
Yükseltme:
Kullanılmakta olan bir iŞletim sisteminin üst versiyonlarından birisinin yüklenilmesi istenildiğinde gerçekleŞtirilen kurulum türüdür.
Çift açılma:
İki veya daha fazla işletim sisteminin aynı bilgisayara kurulması istenilen durumlarda gerçekleştirilen kurulum tipidir.
İlk Kurulum
Bir işletim sisteminin ilk defa bilgisayara kurulmasıdır. İlk kurulum üç adımda incelenir. Bunlar:
Bölümleme
Biçimlendirme
Kurulum adımları
GELİŞMİŞ ÖZELLİKLER
1. Sistem Geri Yükleme
Daha fazla koruma için “Sistem Geri Yükleme”yi e-postaların, resimlerin, belgelerin ve diğer kiŞisel dosyaların güvenliğini sağlamaya yardımcı olmak üzere tasarlanan son işletim sistemi sürümü yedekleme ile birlikte kullanabilmektedir.
2. Disk Birleştirme
Disk birleştirme bir birimdeki (örneğin, bir sabit disk veya depolama aygıtı) parçalanmıŞ verilerin birleŞtirilmesi işlemidir.
3. Kayıt Defteri
İşletim sisteminde bulunan; sistem donanımı, yüklü programlar, ayarlar ve bilgisayardaki tüm kullanıcı hesaplarının profilleri ile ilgili önemli bilgileri içeren bir veri tabanıdır. İşletim sistemi ile gelen kayıt defteri düzenleyicisi regedit.exe adlı hizmet programıdır.
AĞ TEMELLERİ
a. Ağ Topolojileri
Topoloji bilgisayarların birbirine nasıl bağlandıklarını tanımlayan genel bir terimdir.
1. Yol (Bus) Topolojisi
Bütün terminaller tek bir doğrusal kablo ile birbirlerine bağlanmışlardır. Burada hatta gönderilen sinyal tüm terminallere gider. Sinyal bir hedefe ulaşana ya da bir sonlandırıcıya
gelene kadar hatta dolaşır. Hattaki bilgi akışı çift yönlüdür. Kaynak istasyon bilgiyi hatta bırakır. Bilgi her iki yönde ilerleyerek hatta yayılır. Ancak bu topolojide birden fazla istasyonun bilgi göndermesi durumunda ağ trafiğinde aksamalar meydana gelir. Bunu önlemek için hat paylaşımını düzenleyen ağ protokolleri kullanılmalıdır.
Bus topolojisi kullanılarak kurulan ağlarda koaksiyel kablo kullanılır, ağdaki her istasyona ise T-konnektör takılır. Bus topolojisinde verileri sonlandırmak için mutlaka kablonun iki ucuna sonlandırıcı (terminatör) adı verilen ağı sonlandıran parçalar takılmalıdır
2. Yıldız (Star)
Topolojisi En yaygın kullanılan topoloji tipidir. Bu topolojisinde her bilgisayar ağ iletişiminin gerçekleşmesi için merkezi birim (switch, hub, vs ) dediğimiz cihazlara bağlanır. Hatta gönderilen sinyal önce merkezi birime ulaşır, buradan hedefe yönlendirilir.
3. Ağaç (Tree) Topolojisi
Genellikle yıldız topolojisindeki ağları birbirine bağlamak için kullanılır. Böylece ağlar büyütülebilir. Bir ağacın dalları farklı topolojilerdeki ağları temsil eder, ağacın gövdesi ile de bunlar birbirie bağlanabilir.
4. Halka (Ring) Topolojisi
Mantıksal olarak bir daire şeklinde tüm düğümlerin birbirine bağlandığı topoloji çeşididir. Hatta gönderilen sinyal hedefe ulaşıncaya kadar tüm terminallere uğrar. Düğümlerden herhangi birindeki hatanın ya da kablodaki bir sorunun tüm sistemi etkilemesi bu topolojinin en önemli dezavantajıdır.
Ağ Çeşitleri
Yapılarına Göre Ağ Çeşitleri
1. Yerel Alan Ağları (LAN)
Belli sayıdaki bilgisayarın belirli bir alanda oluşturdukları ağ çeşididir. Yerel alan ağları (local area network) bilgisayarlar, ağ arabirim kartları, ağ kabloları, ağ trafik kontrol cihazları ve diğer çevresel cihazlardan oluşmuştur.
2. Geniş Alan Ağları (WAN)
Ağdaki kullanıcı sayısının artması ve ağın alan bakımından genişlemesi sonucunda ortaya çıkan ağ tipine geniş alan ağı (wide area network) denilmektedir.
3. Özel Sanal Ağlar (VPN)
Özel sanal ağlar ile internet gibi halka açık ağlar üzerinden güvenli bir şekilde kullanıcıların kendi kurum kaynaklarına erişmeleri sağlanmaktadır. Özel sanal ağ (virtual private network) ağlara güvenli bir şekilde uzaktan erişimde kullanılan bir teknolojidir.
Ağ Cihazları
1. Ağ Arabirim Kartı
Bilgisayarların ve diğer cihazların bir ağa bağlanmasını sağlayan donanımlara ağ arabirim kartı (NIC- network interface kart) denir.
2. Anahtar / Dağıtıcı
Anahtar (Switch) ağ sistemlerinde, ağ içindeki aygıtların ortak kullanım veya paylaşım için birbirine bağlanmasını sağlayan ve diğer bilgisayarlardan gelen verileri filtreleyerek sadece ilgili bilgisayara gönderen cihazdır.
3. Yönlendirici
Yönlendirici (router) temel olarak yönlendirme görevi yapar. LAN-LAN ya da LANWAN arasında bağlantı kurmak amacıyla kullanılır.
4. Modem
Bilgisayarınızın telefon hatlarını kullanarak iletişim kurmasını sağlar.
5. Erişim Noktası
Erişim noktası (access point) kablolu bir internet ağına kablosuz erişim sağlar. Erişim noktası, hub’a, anahtara veya kablolu yönlendiriciye takılır ve kablosuz iletişim sinyalleri gönderir. Bu, bilgisayarların ve aygıtların kablolu ağa kablosuz olarak bağlanmasını sağlar.
6. Tekrarlayıcı
Çeşitli sebeplerle zayıflamış olan sinyali kuvvetlendirerek ağa geri gönderen aktif ağ cihazıdır.
Ağ Oluşturma Modelleri
1. OSI Modeli
OSI modelinde 7 katmanlı bir yapı kullanılmıştır. Bu model ile katmanların işlevlerinin öğrenilmesi ve öğretilmesi kolaylaşmış, farklı donanım ve yazılım ürünlerinin birbirleriyle uyumlu çalışması sağlanmış, katmanlar arası iş birliği, görev paylaşımı, problem çözümü gibi kolaylıklar gelmiştir. OSI başvuru modelinde her bir katmana atanan görevler şöyledir:
Uygulama katmanı (application layer)
Kullanıcıya en yakın, en üstteki katmandır. Kullanıcının yazılımlar yardımıyla çalıştığı katmandır.
Sunuş katmanı (presentation layer)
Uygulama katmanından gelen bilgileri anlaşılan ortak bir dile, ortak bir formata çevirir.
Oturum katmanı (session layer)
Haberleşecek bilgisayarların “Oturum” adı verilen özel bir bağlantı kurmalarını sağlayan katmandır.
Ulaşım katmanı (transport layer)
Bu katman nakil edilecek verinin bozulmadan güvenli bir şekilde hedefe ulaştırılmasını sağlar.
Ağ katmanı (network layer)
Veri paketlerinin yönlendirildiği, fiziksel adreslerin işlendiği, trafik kontrolünün yapıldığı katmandır. Yönlendiriciler bu katmanda çalışır.
Veri bağı katmanı (data link layer)
İletilen ve alınan veri paketlerinin doğru bir şekilde inşa edilip edilmediğini kontrol eder.
Fiziksel katman (physical layer)
Fiziksel katman verinin kablo üzerinde alacağı fiziksel yapıyı tanımlar
2. TCP/IP Modeli
İnternetin tarihsel ve teknik standartları TCP/IP referans modelidir. TCP/IP (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) modeli OSI standartlarına uygun düzenlenmiş 4 katmandan oluşmaktadır.
Uygulama katmanı (application layer)
OSI modelindeki üst katmanlardan Uygulama, Sunuş ve Oturum katmanlarının birleşiminden oluşan TCP / IP katmanıdır.
İletim katmanı (transport layer)
Bilginin güvenli aktarımı, bilgi iletimdeki servis kalitesi ayarları, aktarım sonrasında bilgiye ait hata doğrulaması gibi işlemler bu katmanda yapılır.
İnternet katmanı (internet layer)
Veri paketlerinin yönlendirilmesi ve hedefine gönderilmesinden bu katman sorumludur. Bu katmanda 3 alt protokol çalışır. IP ( internet protocol ), ARP ( adress resolution protocol ), ICMP ( internet control message protocol )
Ağ giriş katmanı ( network access layer)
OSI modelindeki veri bağı ve fiziksel katmanlarının birleşiminden oluşur. Fiziksel donanımın ( Ağ arabirim kartı, kablolar ) yer aldığı katmandır.
KABLOLAMA
Kablo Standartları
Ağ yapısına göre farklı özelliklerde kullanılabilecek birçok çeşit kablo standardı vardır. Bu standartları şöyle sıralayabiliriz:
Koaksiyel (coaxial)
Koaksiyel kablo elektromanyetik kirliliğin yoğun olduğu ortamlarda düşük güçte sinyalleri iletmek için geliştirilmiş bir kablodur. Ses ve video iletiminde kullanılır.
UTP (unshielded twisted – pair / koruyucusuz dolanmış çift)
UTP birbirine dolanmış çiftler hâlinde ve en dışta da plastik bir koruma olmak üzere üretilir. Kablonun içinde kablonun dayanıklılığını arttırmak ve gerektiğinde dıştaki plastik kılıfı kolayca sıyırmak için naylon bir ip bulunur. Günümüzde en yaygın olarak kullanılan kablo standardıdır. Tel çiftlerinin birbirine dolanmış olmaları hem kendi aralarında hem de dış ortamdan oluşabilecek sinyal bozulmalarının önüne geçmek için alınmış bir tedbirdir.
STP (shielded twisted – pair / koruyuculu dolanmış çift)
Bu tip kabloda dolanmış tel çiftleri koaksiyel kabloda olduğu gibi metal bir zırh ile kaplıdır. En dıştaki metal zırhın elektromanyetik alanlardan geçerken kablo içindeki sinyalin bozulmasına mani olması beklenir. Ancak STP ilk dönemde pahalı olmasıyla yaygınlaşamamıştır.
Fiber optik
Fiber optik kablolar verileri ışık hızıyla ileten ileri teknoloji iletim ortamlarıdır. Fiber optik kablolar yüksek veri iletimi için uygun kablolardır.
Kablo hazırlama işlemi
Ağ (network) için kablo hazırlarken öncelikle dikkat etmeniz gereken şey kullanacağınız kablo standardıdır. Cat5 kablolar için genel olarak kullanılan iki standart vardır: 586-A ve 586-B. Bu standartlar kullanılan kablonun üzerinde yazmaktadır.
1-Yeşil-Beyaz
2-Yeşil
3-Turuncu-Beyaz
4-Mavi
5-Mavi-Beyaz
6-Turuncu
7-Kahverengi-Beyaz
8-Kahverengi
1-Turuncu-Beyaz
2-Turuncu
3-Yeşil-Beyaz
4-Mavi
5-Mavi-Beyaz
6-Yeşil
7-Kahverengi-Beyaz
8-Kahverengi
Bilgisayarlar ‘hub’ ya da ‘swich’ gibi merkezi birim kullanarak birbirine bağlanacak ise kabloların aynı standarda göre bağlanması gerekmektedir (düz bağlantı) . Yani kablonun her iki ucunun da kablonun üzerindeki standarda göre ya 586-A ya da 586-B’ye göre bağlanması gerekmektedir (568A 568A ya da 568B 568B)
. İki bilgisayarı birbirine bağlamak için kabloların farklı standarda göre yapılması gerekmektedir (çapraz bağlantılı) . Bunun için de kablonun bir ucunu 586-A’ya göre bir ucunu da 586-B’ye göre bağlanması gerekmektedir (568A 568B ya da 568B 568A)
İşletim sisteminde ağ ayarları
Günümüzde en yaygın yerel alan ağları ‘Ethernet’ ağlarıdır. Yerel alan ağlarının ayarları kullanılan işletim sitemine göre farklılıklar gösterebilmektedir.
Bu modülde günümüzde en çok kullanılan işletim sisteminde bir bilgisayarın ağa bağlanması için gerekli olan ayarlamalar yapılacaktır.
Öncelikle bilgisayarda ‘Denetim Masası – Ağ ve Paylaşım Merkezi’ açılır. Açılan pencerede sol kısımda bulunan ‘Bağdaştırıcı ayarlarını değiştirin’ bağlantısı tıklanarak ‘Ağ’ bağlantılarımızın bulunduğu ekran açılır.
Ağ bağlantıları açıldıktan sonra yapılandırmak istediğimiz ağ bağlantısı sağ tıklanır ve ‘Özellikler’ komutu verilir.
Bu bölümde Ağ bağlantımızı yapılandırabiliriz. ‘Yükle’ butonu ile ağ bağlantımıza çeşitli ögeler ekleyebiliriz. ‘Kaldır’ butonu ile de eklediğimiz ögeyi kaldırabiliriz.
Bu ekranda TCP/IP iletişim kuralının özelliklerine de erişebilirsiniz. Bunun için TCP/IPv4 (internet protokolü sürüm 4) seçilip ‘Özellikler’ butonuna tıklamanız gerekmektedir.
Bu ekranda IP adresi, alt ağ maskesi, varsayılan ağ geçidi ve DNS ayarları yapılabilmektedir. Ayrıca ‘Gelişmiş’ butonu ile gelişmiş ağ ayarlarını yapılandırmanız da mümkündür.
TCP/IP
1. İnternet Adresleri
Internette her bilgisayarın bir IP (ınternet protokol) adresi vardır. Bir bilgisayarın IP adresi varsa internet üzerindeki tüm bilgisayarlar bu adresi kolayca bulabilir. Yani bir sitenin IP adresini biliyorsanız, web tarayıcınıza bu adresi yazarak da o siteye bağlanabilirsiniz. Ancak bu rakamları akılda tutmak zor olduğundan her bir IP adresine karşılık gelen alan adları verilmiştir.
IP Adresleme İnternete bağlı her sistemin kendisine ait özel bir adresi vardır. Bunlar IP (internet protokol) adresi olarak adlandırılır ve bilgisayarlar arasında iletişim yapılırken veri paketlerinin adreslenmesinde kullanılır. Tipik bir IP adresi noktalarla ayrılan dört rakamdan oluşur; örneğin, 192.168.2.1. Bu adres 32 bitlik bir sayıdır dolaysıyla ağ üzerine 2 32 tane, yani yaklaşık 4 milyar tane bilgisayar bağlanabilir.
Adresi oluşturan 32 bit kolayca okunması için 8 bitlik dört gruba ayrılmıştır. Bu gruplara ‘oktet’ denilir. Bilgisayarların IP numarası 4 tane oktetten ve her bir oktet de 8 tane bitten oluşur.
Örnek olarak;
10000011011010110000000100001100
(Bilindiği gibi bilgisayar verileri 1 ve 0’lardan oluşur.)
Görüldüğü gibi okumak çok zor. İşte bu yüzden her oktet onluk düzene çevrilip arasına nokta konulur (10000011.01101011.00000001.00001100 ) .
İkilik sistemin onluk sisteme çevrilmesi
Yukarıdaki örnek için düşünürsek;
1.oktet: 10000011
2.oktet: 01101011
3.oktet: 00000001
4.oktet: 00001100
1. oktet aşağıdaki gibi yazılır. Basamakların alt kısmına ikinin katları sırasıyla artırılarak son basamağa kadar yazılır.
İkinin katları yazıldıktan sonra sırasıyla basamak sayısı ile karşısında bulunan ikinin katı çarpılarak toplanır.
(20 x 1 ) + (21 x 1 ) + (22 x 0 ) + (23 x 0 ) + (24 x 0 ) + (25 x 0 ) + (26 x 0 ) + (27 x 1 ) =
1+2+0+0+0+0+0+128=131
Bulunan bu sayı (131) IP adresimizin ilk kısmıdır. Diğer oktetler için de aynı işlemler yapılarak IP adresimizin diğer kısımları da bulunur.
Tüm hesaplamaları yaptığımız zaman IP adresiniz = 131.107.1.12 şeklinde olur.
DHCP
DHCP ( dynamic host configuration protocol / dinamik istemci ayarlama protokolü), bir TCP/IP ağındaki makinelere IP adresi, ağ geçidi veya DNS sunucusu gibi ayarların otomatik olarak yapılması için kullanılır.
DHCP ‘nin avantajları;
DHCP kullanılarak ağımızda IP çakışmasını engellemiş olursunuz.
DHCP’nin kullanıldığı ağlarda, otomatik olarak alınan IP adresi, ağ geçidi ve DNS sunucusu gibi ayarlar her yeni ağa bağlandığınız zaman güncellenir ve elle işlem yaparak zaman kaybetmeniz engellenir.
IP Adres Sınıfları
Ağ üzerinde iletişimde bulunan her sistemin bir IP adresi olması gerekir. IP adresleri sistemlerin ağ üzerindeki kimlikleridir.
IP adresi 32 bitlik bir sayı dizisidir ve 4 oktetten oluşur (Örneğin; 192.168.2.66). IP adresleri ilk oktetlerine bakılarak sınıflandırılır. IP adresleri 5 sınıfa ayrılır;
A sınıfı adresler:
IBMNET, MILNET gibi büyük ağlar bu ağ sınıfını kullanır. İlk oktet 0 ile 127 arasındadır. İlk oktet ağ numarasını belirtir (toplam 126 tane) Geri kalan 3 oktet ise bilgisayar numarasıdır. Örnek olarak 122.113.45.67 IP sini ele alacak olursak bu IP, 122 numaralı A sınıfı ağ içerisindeki 113.45.67 nu.lı bilgisayarı belirtir. 127.0.0.1 IP’ si A sınıfı IP olmasına karşın yerel localhost IP’ si olarak kullanıldığı için ağ adreslemede kullanılmaz.
B sınıfı adresler:
Okul ve hastane ağlarında genelde bu IP sınıfı kullanır. İlk oktet 128 ile 191 arasında değişir. İlk iki oktet ağ numarasını (toplam 16.384) geri kalan iki oktet de bilgisayar numarasını belirler. Örnek olarak 190.104.149.4 IP’sini inceleyecek olursak bu IP, 190.104 numaralı B sınıfı ağ içerisindeki 149.4 nu.lı bilgisayarı belirtir.
C sınıfı adresler:
En çok kullanılan ağ sınıfıdır. İlk oktet 192 ile 223 arasında değişir. İlk üç oktet ağ numarasını son oktet ise bilgisayar numarasını verir. Örnek olarak 212.50.32.9 IP’sini inceleyecek olursak bu IP, 212.50.32 numaralı C sınıfı içerisindeki 9 nu.lı bilgisayarı belirtir.
D sınıfı adresler:
İlk okteti 224-239 arası olan IP sınıfıdır. Özel kullanım için ayrılmıştır.
E sınıfı adresler:
İlk okteti 240-255 arası olan IP sınıfıdır. Bilimsel araştırmalar için ayrılmıştır, internette kullanılmayan IP sınıfıdır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder